"Californication".

Dobrze, ja jestem serialowo opóźniona, zawsze byłam. Wszelkie ogólnie uwielbiane przez wszystkich cudeńka wpadają mi w ręce w swoim własnym czasie. Tak było z "House MD", który oglądałam na długo przedtem, nim zgryźliwy doktor podbił publiczność polską. Tak też było z "Lostami", których pierwszy sezon oglądałam, na długo po tym, jak świat oszalał, a ABC wyemitował sezon 5.
Cóż, taka karma, że nigdy na nic nie trafiam we właściwym czasie. Podobnie jest z "Californication", którego trzy sezony miałam wielką przyjemność obejrzeć przez Święta, i prawdopodobnie jestem ostatnią osobą na Ziemi, która stwierdziła, że Hank Moody jest cudowny i jedyny, podobnie jak reszta zgrai z L.A.
Dlatego nie będę się rozpisywała na temat serialu samego w sobie, poza może krótkim zaznaczeniem, że ja chcę już czwarty sezon. Brakowało mi czegoś takiego, jak "Californication", odkąd House się popsuł. Czegoś ironicznego, drapieżnego i zabawnego. Czegoś mało romantycznego i absolutnie nie rzewnego. Czegoś o Hanku Moodym po prostu.

Ja wspominam o "Californication" ze względu na muzykę. Po prostu nie mogę ścieżki dźwiękowej wyrzucić z głowy i tak od kilku dni słucham sobie "California Dreamin'", "Rocket Man", "My Shit's Fucked Up" i innych cudeniek. Soundtrack z serialu jest naprawdę świetny (oczywiście jak trafi w odpowiednie gusta muzyczne - patrzcie: moje). I tym właśnie jestem ostatnio muzycznie zachwycona i chciałam się podzielić ze światem w ramach zaspokajania swojego ekstrawertyzmu. O, rzekłam.